Prawo Konsularne – tekst publikacji

„Niniejszy zbiór to efekt prac translatorskich podjętych w Katedrze Prawa Międzynarodowego Publicznego i Europejskiego (funkcjonującej w ramach Instytutu Prawa w Kolegium Ekonomii, Finansów i Prawa) Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie przez osoby związane z tą jednostką naukową, przede wszystkim studentów (w większości dziś już byłych studentów*) na kierunku prawo (…) Tłumaczenia zostały dokonane z języka mającego w danym państwie obcym status państwowego języka urzędowego lub też z języka angielskiego – niemającego takiego statusu w danym państwie. W tym drugim przypadku jednakże tłumaczenie ustawy z obcego języka urzędowego na język angielski, stanowiące podstawę tłumaczenia na język polski dokonanego w niniejszym zbiorze, było urzędowym tłumaczeniem oficjalnym udostępnianym przez władze danego państwa obcego. Zbiór daje pewną podstawę do badań prawnoporównawczych nad tą dziedziną prawa. Już na pierwszy rzut oka widać zasadnicze różnice w podejściu państw do zagadnień konsularnych, przejawiające się także w różniącym się diametralnie od siebie poziomie szczegółowości regulacji. Różnice te widoczne są nawet w gronie państw bardzo ze sobą związanych i bliskich pod względem kultury prawnej, takich jak państwa bałtyckie (w zbiorze zawarto tłumaczenia ustaw konsularnych zarówno Estonii, jak też Łotwy i Litwy). Rzeczywista aktywność i pozycja państwa na forum międzynarodowym nie wykazuje przy tym związku ze sposobem uregulowania materii konsularnej i jej szczegółowością. Wydaje się, że większą rolę odgrywa w tym procesie tradycja prawna danego państwa obcego, w tym odmienne przywiązanie do kazuistyki norm. Pamiętać należy także, że zawartość ustawy konsularnej nie przesądza o rzeczywistej aktywności konsula danego państwa – kolejne czynności konsularne wynikać mogą z innych, szczegółowych ustaw państwa wysyłającego, nieodnoszących się wyłącznie do konsula. Wykonana praca translatorska pozwala czytelnikowi zapoznać się z rozwiązaniami obcymi, sposobem konstruowania norm prawnych, ich powiązaniem z innymi dziedzinami prawa, które konsul musi stosować w swojej praktyce. Z tej perspektywy patrząc może to wieść do ciekawych spostrzeżeń. Tym samym zachęcam do prac prawnoporównawczych i dalszych prac translatorskich, mając przy tym nadzieję, że niniejszy zbiór zapoczątkuje dalsze tego typu prace przybliżające obce prawo konsularne polskim prawnikom. Dla klaryfikacji zagadnienia miejsca krajowych ustaw konsularnych pośród źródeł prawa konsularnego tłumaczenia zostały poprzedzone krótkim tekstem mojego autorstwa dotyczącym tego zagadnienia. ” – z wstępu prof. dr. hab. Pawła Czubika